عمارت تباهی،بغض نشسته بر گلوی جنگلهای هیرکانی آمل

اختصاصی آمل امروز:

معضل زباله،از چالش های پیش رو در تمام جوامع انسانی دنیاست.

معضلی که ما انسان ها دانسته یا نادانسته آن را به وجود آوردیم و روز به روز بیشتر بر آن دامن میزنیم.

اگر اندکی آشنایی به جاده هراز و زیبایی های بی شمارش داشته باشید قطعا نام بی مسمای عمارت را شنیده اید که عوض آنکه عمارت زیبای منوچهری با همه زیبایی های اسطوره ای اش را یادتان بیاورد بوی تعفن آن غول کریه ۱۵۰ متری که روز به روز بیشتر جنگل را میبلعد تا بزرگتر و کریه تر شود همچون زخم ناسور و زشتی بر چهره جاده زیبای هراز و شهر باستانی آمل خدشه وارد کرده است.

نمیدانم اولین بار چه کسی در یک تصمیم نابخردانه منطقه جنگلی-کوهستانی عمارت را به محلی برای دپوی زباله تبدیل کرد تا اکنون زباله هفت شهر با تمام روستاها و حومه هایشان علاوه بر آمل در آنجا تلنبار شود تا اینکه الان این وسعت ۹ هکتاری زیبای جنگلی اکنون روزانه میزبان بیش از ۴۰۰ تن زباله در خود باشد.

در سایه غفلت و کاهلی چند ده ساله مسئولان،علی رغم هشدارها و دستورات مکرر دادستان های مختلف،عمارت تباهی میرود تا با غبار های مسموم حاصل از آتش زدن گاه به گاه زباله ها و شیرابه هایی که تا عمق بیش از صدمتری زمین نفوذ میکند تا نفس سالمی هم برای آن پهنه جاری خروشان مازندران زیبا_هراز زاینده و بالنده-باقی نگذارد نمیدانم آن دستگاه زباله سوز موعود کی و از کدام سرزمین نیست در جهان سالهاست که در راه آمل است تا حداقل در هر دوره چهارساله وعده ای توخالی از جانب دولتمردان سیاستمدار!!!!!!!!!برای جمع آوری آرای ما جماعت الکی خوش باشد