خوب یا بد؟ ساماندهی دستفروشان در آمل

اختصاصی آمل امروز/

خوب یا بد؟
ساماندهی دستفروشان در آمل

یکی از چالش برانگیزترین موضوعات سالیان اخیر در حوزه شهر آمل بحث ساماندهی دستفروشان بوده است. موضوعی که هم موافقان و هم مخالفان جدی دارد و تاکنون کمتر نهاد مسئولی اراده یا بهتر بگوییم جرات ورود به آن را داشته است.
اما پس از مدتها سازمان ساماندهی شهرداری آمل دست به کار شد تا این امر را به سرانجام برساند.
دوطرف ماجرای جمع آوری بساط دستفروشان از یکسو کسبه خیابان هراز و شهرداری و در سوی دیگر دستفروشان می باشند که هریک ادعا و دلایل خود را دارند.
کسبه که اکثرا مستاجر می باشند می گویند اجاره بهای مغازه در خیابان هراز بسیار بالاست و علاوه برآن مسائلی همچون عوارض و مالیات، قبوض خدماتی، گرفتن جواز کسب و بازرسیها و جرایم اداره صمت، اتحادیه و بازرگانی بر مشکلات ما افزوده است وضع بازار نیز کساد است و در این بین دستفروشان بدون پرداخت هیچکدام از موارد بالا با خیالی آسوده اجناس خود را ارزان تر ارائه کرده و با این وضع ما بایستی در مغازه ی خویش را تخته کنیم. همچنین کسبه ادعا دارند اکثر دستفروشان از شهرهای همجوار به آمل می ایند و بسیاری از آنها خود مغازه دار هستند و بعد تعطیلی مغازه خویش به اینجا آمده و بساط می کنند.
دستفروشان اما می گویند برای دراوردن لقمه ای نان در سرما و گرما به اینجا می آیند و بیشترشان از روی بیکاری و از سر اجبار به دستفروشی روی آورده اند از جمله جوانی که می گوید فوق لیسانس فیزیک خوانده و برای تامین هزینه هجده میلیون تومانی پایان نامه دستفروشی می کند. همچنین می گویند تا قبل آمدن آنها دکانهای خیابان هراز در ساعات ابتدایی شب تعطیل می کردند اما آنها باعث رونق کاسبی در این سوی خیابان شده و هم اکنون تا ساعات انتهایی شب تردد و بازار جریان دارد.
دستفروشان از محلی که برایشان در نظر گرفته شده گلایه دارند و می گویند آنجا مکان مناسبی برای دستفروشی نیست.
مهدوی فر مدیر سازمان ساماندهی اما از محلی که برای این منظور در نظر گرفته شده شدیدا دفاع می کند و می گوید هم اینک نیز آنجا به بازاری پررونق بدل شده است.
در این میان یکی از کسبه حرفهای جالبی را بیان میکند؛ وی می گوید چرا تا ده سال پیش دستفروشی اینچنین گسترده نبود؟ وی در ادامه وضعیت نابسامان اقتصادی را دلیل اجبار عده ای برای دستفروشی می داند و می گوید با این وضع شاید ماهم تا چند مدت دیگر ناچار به دستفروشی شویم! و البته در بین صحبتهایش این را نیز می گوید که این سمت خیابان هراز قبل آمدن دستفروشان نیز رونق بیشتری نسبت به آنسوی خیابان داشته است و این ربطی به حضور آنها ندارد.
مغازه داری دیگر اما پیشنهادی را به دستفروشان ارایه می دهد: “یکی از پارکینگهای خیابان هراز را اجاره کنید که با تقسیم مبلغ اجاره بین تمام دستفروشان سهم هرکدامشان مبلغ زیادی نمی شود و آنوقت در آنجا بساط کنید.”
این پیشنهاد از سوی دستفروشانی که در محل ایستاده اند استقبال نمی شود و گویا می خواهند این دعوا را بدون پرداخت هزینه ای به سود خود به پایان برسانند!

جدای از حرفهای طرفین داستان، ساماندهی دستفروشان ضرورتی اجتناب ناپذیر است به شرط آنکه سبب بروز آسیبهای اجتماعی دیگری به دلیل بیکاری سرپرستان خانوار نشود که این مهم تنها با ارائه راهکارهایی مناسب و اجرای صحیح آنها میسر خواهد شد.

حال باید منتظر ماند و دید تدبیر متولیان امر می تواند بدون آنکه سیخ را بسوزاند کباب خوش طعمی ارائه دهد یا خیر