«شهید زنده» ایران پر کشید
حکایت شهید زنده لرستانی، روایت مردی است که سالها روی تخت دراز کشیده و به آسمان خیره شده بود و حالا بعد از سالها پرکشید تا به جمع یاران شهیدش بپیوندند. جانباز ۱۰۰ درصد «سید نورخدا موسوی منفرد» نزدیک ۱۰ سال در حالت کما به سقف اتاق خیره مانده و انگار در عمق نگاهش چیزی بود که مسحورمان می کرد، نه تنها ما را بلکه هر کسی که برای دیدارش راهی اتاق کوچک خانه شان میشد.
«سید نورخدا موسوی منفرد» شهید زنده ایران آسمانی شد.
به گزارش مهر، «سید نورخدا موسوی منفرد» شهید زنده لرستانی دقایقی پیش دعوت حق را لبیک گفت و آسمانی شد.
حکایت شهید زنده لرستانی، روایت مردی است که سالها روی تخت دراز کشیده و به آسمان خیره شده بود و حالا بعد از سالها پرکشید تا به جمع یاران شهیدش بپیوندند. جانباز ۱۰۰ درصد «سید نورخدا موسوی منفرد» نزدیک ۱۰ سال در حالت کما به سقف اتاق خیره مانده و انگار در عمق نگاهش چیزی بود که مسحورمان می کرد، نه تنها ما را بلکه هر کسی که برای دیدارش راهی اتاق کوچک خانه شان میشد.
هر روز از هر جای ایران دوستان و آشنایانی به نیت زیارت «شهید زنده» می آمدند؛ جانبازی که رد گلوله گروه تروریستی و ملعون ریگی را می توان روی پیشانی اش گرفت، «نور خدا» نماد و نشانه بود؛ نشانه ای از پاسداشت عزت و حفظ خاکی که برایمان بیش از همه دنیای خاکی می ارزد!
نگاهی به زندگینامه شهید زنده – جانباز ۱۰۰ درصد
درجه: سرتیپ دوم
جانباز ۱۰۰ درصد: سید نور خدا موسوی مفرد
نام پدر: سید محسن
تاریخ تولد: ۱۳۴۹/۶/۱
محل تولد: خرمآباد
میزان تحصیلات: لیسانس
تاریخ جانبازی: ۱۳۸۷/۱۲/۱۷
محل جانبازی: پل شکسته لار
نحوه جانبازی: درگیری با گروهک عبدالمالک ریگی ملعون
سردار سرتیپ دوم شهید زنده سید نور خدا موسوی، شهریورماه ۱۳۴۹ در استان لرستان متولد شد. پدرش کارگر و مادرش خانهدار بود. نور خدا پس از اخذ مدرک دیپلم و انجام خدمت مقدس سربازی به تحصیل در دانشگاه نیروی انتظامی مشغول شد و بعد از فارغالتحصیلی ازدواج کرد. وی پس از مدتی زندگی در تهران به شهر زاهدان منتقل و فرمانده یگان تکاوری زاهدان شد.
سید نور خدا موسوی در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۷ برای مقابله با گروهک تروریستی عبدالمالک ریگی ملعون معروف به جند الشیطان عازم منطقه لار شد. مدتی از شروع عملیات نگذشته بود که گلوله به پیشانی وی برخورد کرد.
همرزمان نور خدا پیکر نیمهجانش را بهسختی فراوان به بیمارستان زاهدان رساندند بعد از عمل ایشان بهبود چندانی در وضعیتش حاصل نشد و ایشان با درجه جانبازی ۱۰۰ درصد حدود ۱۰ سال زندگی نباتی داشت.
از این شهید بزرگوار دو یادگار بهنام سیده زهرا و سید محمد بهجامانده است.